Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
przedrostek — m III, D. przedrostektka, N. przedrostektkiem; lm M. przedrostektki jęz. «cząstka wyrazu znajdująca się przed jego rdzeniem lub jedna z paru cząstek poprzedzających rdzeń wyrazu (np. w formach do chodzić, po na o po wiadać); prefiks» … Słownik języka polskiego
dez- — «przedrostek w wyrazach pochodzenia obcego, występujący przed samogłoską, oznaczający przeciwieństwo, odwrotność, zaprzeczenie tego, co zawiera drugi człon złożenia (odpowiednik de stawianego przed spółgłoską), np. dezaktualizować, dezaprobata,… … Słownik języka polskiego
eks- — «przedrostek pisany oddzielnie z łącznikiem, łączący się zwykle z wyrazami oznaczającymi tytuł, zawód itp., znaczący: były, dawny, np. eks wojskowy, eks dyrektor, eks mąż» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
fok- — «przedrostek określający części omasztowania, ożaglowania, olinowania na fokmaszcie, np. fokreja» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
nade- — «przedrostek odpowiadający znaczeniowo przedrostkowi nad , stosowany w pewnych czasownikach pochodnych, w których by przy użyciu przedrostka nad wystąpiły niewygodne w wymowie zbiegi spółgłosek: dbr, ddrz, drw itp.» nadebrać (ale: nadbierze),… … Słownik języka polskiego
naj- — «przedrostek tworzący stopień najwyższy przymiotników i przysłówków od ich form stopnia wyższego, np. najbliższy, największy, najbardziej, najmniej» … Słownik języka polskiego
ode- — «przedrostek odpowiadający znaczeniowo przedrostkowi od , stosowany w pewnych czasownikach pochodnych, w których przy przedrostku od wystąpiłyby niewygodne w wymowie zbiegi spółgłosek: dbr, ddrz, drw itp., np. odebrać (ale: odbierze), odedrzeć… … Słownik języka polskiego
przede- — «przedrostek odpowiadający znaczeniowo przedrostkowi przed stosowany w pewnych połączeniach wyrazowych, w których by przy użyciu przedrostka przed wystąpiły niewygodne w wymowie zbiegi spółgłosek, np. w przededniu» … Słownik języka polskiego
roze- — «przedrostek odpowiadający znaczeniowo przedrostkowi roz , stosowany w pewnych czasownikach pochodnych, w których by (w przypadku użycia przedrostka roz ) wystąpiły niewygodne w wymowie zbiegi spółgłosek: zdr, zgr, zjrz, złk, zmk, zpch, zrw, zrz … Słownik języka polskiego
s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… … Słownik języka polskiego
